Weer een maand voorbij

Temperatuur wordt gemeten in graden Celsius, alleen is voor menigeen in januari de gevoelstemperatuur ook van belang. Ook de tijd verstrijkt in januari niet sneller dan in andere maanden van het jaar, in mijn tijdsbeleving was dit echter wel degelijk het geval. Januari was een maand die snel voorbij ging in mijn tijdsbeleving.

Wat betreft mijn stage was ik ruim over de helft aan het begin van de maand. Maar ook tijdens deze weken heb ik nog aan nieuwe dossiers kunnen werken en heb nieuwe uitdagingen kunnen vinden.
Doordeweeks houdt ik mij dan vooral bezig met mijn stage en in de dagelijkse beslommeringen moet ik nog steeds wennen aan de werkwijze en mentaliteit van verschillende Surinamers. Het weekend is geregeld het moment om op pad te gaan.

In de loop van januari hebben we helaas afscheid genomen van de meeste mensen van de Mozartstraat en veel andere stagairs en was het tijd voor een nieuwe Vlaamse delegatie in het huis. De vorige was echter goed ontvangen. Met dit in het achterhoofd hebben we nog een aantal uitstapjes in het land gedaan.

Zo ben ik in het eerste weekend van Januari geweest naar het district Nickerie met daar als een van de hoogtepunten het natuurreservaat Bigi Pan (groot meer). Het district zelf heeft een open (bijna Gronings) karakter, in tegenstelling tot de rest van het land waar vooral bos is, er wordt veel wordt gedaan aan rijstteelt en veehouderij. Overnacht hebben we op het meer, in een huis die op palen boven het meer staat. Het was ontzettend mooi met iedereen hier een avond door te brengen op het water. Hier hebben we veel vogels kunnen spotten zoals de Ibis, uil, reiger, arend:) en een school flamingo's.

Daarnaast hebben we ook vaker zelf het een en ander ondernomen om de verschillende mooie plaatsen buiten Paramaribo aan te doen. Een dag op het strand gelegen aan de Surinamerivier. Hier was een gedeelte omheind om in te zwemmen, desalnietemin bleek achteraf dat hier recent nog een aanval was geweest van in het nauw gedreven piranha's. Met een echt zandstrand aanwezig hebben we uiteraard uit de aarde, op het zand een zandkasteel opgebouwd.

Een middag varen op de boot naar braampunt. Om daar te zitten op een strand aan de atlantische oceaan.

Later nog ben ik een weekend terug geweest naar Atundendru, een weinig gebruikt ressort in het oerwoud. Waar we het weekend zouden helpen om hieraan te gaan klussen, zodat het ressort in de toekomst ook weer door andere toeristen bezocht zal kunnen worden. Uiteindelijk was niet al het werk dat gepland stond daadwerkelijk verricht. En hebben we veel tijd gehad om van de omgeving te genieten. Onze gastheer en dame waren wel blij dat er toch wat aarde aan de dijk was gezet.

Voor nu sluit ik af en hoop ik jullie spoedig weer terug te zien!