Nieuwjaar

Wellicht dat u vorige keer dacht, er ontbreekt nog het een en ander. Wel dat klopt. Deze keer zal ik weer wat meer vertellen over de voorbije tijd in Suriname.
Met de paaseieren ongetwijfeld alweer in de Nederlandse supermarktschappen zal ik nog het een en ander vertellen over de dagen rond het eindejaar, incl kerst en oud en nieuw hier.

Half december mocht het zo zijn dat ik bezoek heb ontvangen in Suriname, Mijn vader kwam twee weken af uit het momenteel koude en besneeuwde Nederland. Ik heb het ontzettend mooi gevonden zoiets met mijn Pa hier dichtbij te mogen delen. Eerst heb ik mijn vader mogen ontvangen bij de Zus & zo, een sfeervolle tentvin het centrum van Paramaribo.

Die weken heb ik eerst wat voor gids mogen spelen voor mijn pa en hem wegwijs gemaakt in Paramaribo. Overdag was ik nog aan het werk op stage, nadat ik mijn werk in de stad heb achtergelaten zijn we samen het land in getrokken. Eerst hebben we een weekend genoten van de jungle aan de Boven-Suriname rivier. Het regenwoud in waar ik enkele weken eerder ook in de buurt langs getrokken ben, weer terug in de totaal andere wereld dan die in de stad.

'S avonds konden we genieten van een heerlijk massagebad in de rivier onder een heldere sterrenhemel. Vervolgens kwamen we in Kaiapaati, het dorp waar we de eerste nacht hebben doorgebracht. Deze avond werd er gedanst, gezongen en gegeten in het dorp , de manier waarop wordt afscheid genomen van een overledene in de binnenlanden van Suriname.
De volgende dag trokken we naar de stroomversnellingen verderop de rivier. Hier hebben we nog enkele nachten overnacht en bezoeken gebracht aan de kostgronden, en bewoners uit de omgeving. Dit alles was samen met vriendelijk en gastvrij Surinaams echtpaar, bekenden van een huisgenootje waarmee wij op weg gingen.

Onderweg hebben we verschillende grote gaten (hier uitgesproken als, maar niet te verwarren met, Grote katten, wat ook totaal niet voor komische verwarring zorgde..) gezien. Op deze gaten na, was de weg hier in echter in betere staat dan menige weg van onze Nederlandse zuiderburen.
Daarna mocht voor mijn pa en mij een bezoek aan de Brownsberg niet ontbreken. Vanaf de berg is er een prachtig uitzicht over het grote Brokopondo stuwmeer. Hier waren enkele mooie watervallen te vinden en een uitkijkpunt over de gehele omgeving. Al genietend van de reis zijn we dankzij de gids heel wat over de natuur in de omgeving en Suriname te weten gekomen.

Met kerstnacht zijn we naar de kerk gegaan in Paramaribo, waar een dienst werd gehouden. Verschillende psalmen en liederen in het Nederlands en het Sranantongo.
Na deze rustdag zijn we op eerste kerstdag met een hele groep vertrokken naar de volgende tour Raleigvallen en alweer een berg, de Voltzberg. Na een reis van ruim negen uur arriveerden we op een prachtige locatie in het nationaal park van Midden Suriname, bijna zo groot als half België. In dit ongerepte natuurgebied hebben we na een wandeling van enkele uren de Voltzberg beklommen. Een steile klim van 20 minuten een kale rotspunt op in de volle zon, maar het biedt een prachtig panorama op de omgeving. met: Jawel nog meer bomen:)
Daarnaast zijn we wezen chillen in het water van de Raleigvallen. Ten slotte werd de laatste avond daar afgesloten met een heuse percussie band in inheemse stijl, waarop we hebben mogen staan dansen.

Na deze prachtige reis was het al tijd voor mijn vader om huiswaarts te trekken, en na een paar dagen weer op stage was het al bijna oudejaarsavond. Echter dagen voordat het zover is wordt er hier al een gigantische hoeveelheid vuurwerk afgestoken ter viering van oud & nieuw. Ook moet je maar uitkijken waar je loopt, want veiligheidsvoorschriften dat kennen ze hier niet. Maar ach wanneer er niets gebeurt is er ook niets aan de hand...
Het feesten voor de jaarwisseling wordt hier in ieder geval uitgebreid en over meerdere dagen verspreid gevierd. En het was dan ook uniek om samen met de mozartjes een switi owri- en nyunjari met tropische temperaturen te kunnen vieren en te beginnen aan het nieuwe jaar.