Hello-Goodbye

Voor mij zit het avontuur in Suriname er weer op. Hier begint echter weer het avontuur in Nederland, dat ik graag samen met jullie wil aan gaan en waarvoor ik niet een blog hoef bij te houden. In de Blog gaat het veel over mijzelf, maar ik ben zelf geïnteresseerd in de verhalen van jullie. Om mijzelf dan weer tegen te spreken en weer door te gaan met waar ik aldoor over aan het bloggen was, nog even wat laatste oud nieuws uit Suriname.

Ik heb mijn stage bij het notariskantoor in Suriname afgerond en kijk naar mijn tijd hier terug als een echte aanwinst. Waarin ik veel gedaan en geleerd heb. Na 20 weken is het voor mij tijd om ook hier afscheid te nemen. Nu heb ik op enkele opdrachten na de stage succesvol afgerond. De laatste week heb ik definitief afscheid genomen van mijn collega´s van het notariaat en kreeg ik een mooi bedankje voor mijn inzet.

Een minder prettige ervaring was dat we in de woning in Paramaribo een ietwat sluimerend ongedierteprobleem bleken te hebben. Welke zich openbaarde in de laatste weken. zo hebben we in een weekenkele ratten in het appartement aangetroffen. Uiteindelijk zijn de Mozartjes tijdelijk de St Jozefjes geweest. En was deze tijdelijke verhuizing al een fijne voorproef op mijn vertrek terug naar Nederland.

Het vinden van een werkzame scooter voor verhuur van één dag bleek toch een te grote opgave in Paramaribo, behalve wanneer ik anderhalve maand later nog interesse hiervoor zou hebben. Per fiets zijn een huisgenootje die ook vrij had op de weg gegaan langs verschillende historische plekken in het nabijgelegen district Commewijne. Hier hebben we Nieuw-Amsterdam bezocht. Waar nu een museum gelegen is binnen de wallen van het fort, bevattende levendig uitgebeelde informatie over de geschiedenis van Suriname en een uit gebruik geraakt gevangenisgebouw.
Ook hebben we een plantage bezocht welke onlangs gerestaureerd is. In een minder goede staat vererend maar daardoor nog indrukwekkender was het bezoek aan Mariënburg. Uit de gebouwen van deze oude suikerfabriek vecht de natuur zich terug en het geheel heeft daardoor een spookachtig, vervallen aanzicht. Zeker ook gezien de bloedige en mysteriezue geschiedenis welke ons werd verteld door een oud werknemer van deze ooit levendige suikerfabriek.

Alvorens terug te gaan hebben we een heus afscheid in een jungle camp gehad. Waar we hebben genoten van elkaars aanwezigheid en nog een keer richting de jungle zijn getrokken. Dit was vlakbij de volgende bestemming voor mij, het internationale vliegveld. In het jungle camp heb ik kunnen zwemmen tussen het colagekleurde water en ´s avonds gezeten rond de barbecue. Ten slotte had ook dit weekend een einde, liet het vliegtuig terug naar Schiphol niet op zich wachten.